Wyróżnikiem zawodów zaufania publicznego jest wykonywanie ich w celu zaspokojenia interesu publicznego. W odniesieniu do zawodu farmaceuty jest to ochrona życia i zdrowia, a przede wszystkim zapewnienie bezpieczeństwa zdrowotnego pacjentom, wynikającego z obowiązku wykonywania zawodu z należytą starannością, poszanowaniem praw pacjenta, dbałością o jego bezpieczeństwo oraz przestrzeganiem zasad etyki zawodowej, przy wykorzystaniu wskazań aktualnej wiedzy medycznej. Zgodnie z art. 17 ust. 1 Konstytucji RP, to ustawodawca decyduje, jaki zawód będzie zaliczany do zawodów zaufania publicznego i przyznaje mu prymat w postaci pieczy samorządu zawodowego. Celem artykułu jest przedstawienie zawodu farmaceuty jako zawodu zaufania publicznego z perspektywy historycznej w kontekście normatywnym przewinienia zawodowego oraz nadzoru samorządu zawodowego.

The profession of public trust is unknown in other European countries. In Poland the con- cept of a public trust profession was introduced in Article 17 of the Constitution of 2 April 1997, which links public trust professions with the functioning of a professional self-govern- ment. Public trust professions are those which involve responsibilities of special significance from the perspective of public tasks and which have concern for public interest. The profes- sion of a pharmacist is an example here. The aim of this paper is to present the occupation of a pharmacist as a public trust profession in the normative context of professional misconduct. On the other hand, if negligent behaviour is to be classified as a crime it must be justified not only with the effect of the patient’s death, damage to his health or a direct risk of loss of life or severe damage to his health, but also with a cause-and-effect relationship between the behaviour that violates standards and the effect. As an autonomous concept, professional misconduct may sometimes encompass beha- viour that is penalized and such penalty is not justified because the violation is only marginal.