Introduction. The reactions of the father and the mother to a child’s speech disfluency are likely to differ The question also arises as to what factors form their reactions Aim. The aim of the study was the comparison of the mothers’ and the fathers’ reactions to a child’s speech impediment, the assessment of emotional intelligence presented by the pa-rents of children who stutter, as well as establishing the relationship between the emotional intelligence of the parents and their reaction to a child’s speech impediment. Material and method. The research involved 30 mothers and 30 fathers of 3-6-year-old stutterers (comprising 22 boys and 8 girls). Results. Reactions of the mothers and fathers to a child’s speech disfluency are similar, whereas the intensity of emotional reactions towards sons was statistically significantly higher (p<0.05) in the mothers than in the fathers. Both the overall level of emotional intelligence and the levels for individual scales were statistically significantly higher in the mothers (p<0.05, p<0.01, p<0.001). A positive relationship of medium strength was found between the capacity for empathy and the cognitive scale as well as between the ability to control their own emotions and the behavioural scale in the mothers In the fathers researched in this study, a positive relationship of medium strength between the ability to empathize and the emotional scale was observed Conclusion. The level of emotional intelligence appears to be a factor which shapes par- ents’ reactions to children’s speech disfluency.

Wprowadzenie. Reakcje na niepłynność mówienia dziecka występujące u matki i ojca są prawdopodobnie zróżnicowane. Ponadto pojawia się pytanie: Jakie czynniki je kształtują? Cel. Celem badania było porównanie reakcji matek i ojców na niepłynność mówienia dziecka, ocena inteligencji emocjonalnej rodziców jąkających się dzieci oraz ustale- nie związku między inteligencją emocjonalną rodziców a ich reakcjami na niepłynność mówienia dziecka Materiał i metoda. W badaniu wzięło udział trzydzieści matek i trzydziestu ojców jąkających się dzieci w wieku 3-6 lat (w tym dwudziestu dwóch chłopców i ośmiu dziew- czynek). Wyniki. Reakcje matek i ojców na niepłynność mowy dziecka są podobne, natomiast nasi- lenie reakcji emocjonalnych wobec synów było istotnie statystycznie wyższe (p < 0,05) u matek niż u ojców. Zarówno ogólny poziom inteligencji emocjonalnej, jak i poziomy dla poszczególnych skal były istotnie statystycznie wyższe u matek. Stwierdzono pozytywny związek o średniej sile pomiędzy zdolnością do empatii a skalą poznawczą oraz pomiędzy zdolnością do kontrolowania własnych emocji a skalą behawioralną matek. U ojców zao- bserwowano pozytywny związek o średniej sile między zdolnością do empatii a skalą emocjonalną. Wnioski. Poziom inteligencji emocjonalnej wydaje się być czynnikiem kształtującym reakcje rodziców na niepłynność mówienia u dzieci.